Fietsen met Frank
Tweede poging tot PR, en bijna meer
En dus deed ik vanochtend een nieuwe poging. De benen voelden ongeveer hetzelfde als vorige week, maar de weersomstandigheden waren beter: er stond minder wind en er scheen een vriendelijk zonnetje. Bovendien deed ik het nu in de aanloop naar...
Dood na een gemist PR
Het was een zwoele zomeravond en ik ging een rondje fietsen. De benen waren goed, er stond nauwelijks wind en ik kon lekker doorfietsen. Ik fietste een rondje van 50 kilometer met een gemiddelde 30,3 km/u. Vrijwel achteloos. Dat stemde...
Uit de wind
“Hé, Jan, je derailleur ratelt!” Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Jan kijkt naar beneden en ja, zijn derailleur ratelt. Hij schakelt op. Nog steeds die ratel. Hij schakelt nog een tandje bij. Weg ratel. In plaats van 33...
Erge bergen 47: Col de Haussire
We waren in de Ardennen en het moest er maar eens van komen: het beklimmen van de Col de Haussire. De Col de Haussire (280 hm) is bij veel fietsers onbekend maar is de zwaarste beklimming van de Ardennen. Zwaarder...
Fietslandschappen 7: Veluwe
Weet je waar je mooi kunt fietsen? Op de Veluwe. Laat ik beginnen met de bekentenis dat mijn beeld van de Veluwe niet onverdeeld positief is. Het vooruitzicht van drukte op de fiets- en wandelpaden schrikt me af, de bedompte...
Te mijden weggebruikers
Fietsen is levensgevaarlijk. Elk rondje op je racefiets kan je laatste zijn. De belangrijkste reden daarvoor is dat de openbare weg wordt bevolkt door gevaarlijke gekken enerzijds en argeloze verkeersdeelnemers anderzijds. Die moet je als racefietser zien te mijden. Al...
Fietslandschappen 6: Graubünden
Twee jaar geleden was ik een week in Graubünden. Met de fiets. Graubünden is het meest oostelijke kanton van Zwitserland. Het kanton is drietalig: er wordt Duits, Italiaans en Raeto-Romaans gesproken. Als geograaf is Graubünden vooral interessant omdat het bergland een...
O moeder, wat is het heet
Vandaag gaan we met ons gezin en vrienden naar het Lago di Fiastra, in de Monte Sibilini (Le Marche). Vanaf de camping is dat een autoritje van een kilometer of zestig. En dus te fietsen. Ik kijk op de kaart...
Een bos, een muur, een hek.
(Erge bergen 46: Monte Argentario) De Monte Argentario: ik kan er misschien niet omheen fietsen, maar ik kan er wel naar boven. Zo gedacht, zo gedaan. Opnieuw fiets ik via Anseldonia en Orbetello naar het schiereiland. Rechtsaf, over de provinciale...