Groet aan de Neel

Ik was vorige week drie dagen in Zuid-Limburg (standplaats Sippenaeken, net over de grens bij Epen, ik kom daar vaker). Ik had mijn fiets meegenomen en reed op de eerste dag mijn standaardrondje via Teuven, Slenaken, Crapoel, Mechelen, Schweiberg, Epen, Vaals en Gemmenich. De Rue de Beusdael, de Loorberg, de Schweiberg, de Camerig, de Pas van Wolfhaag, het Drielandenpunt en opnieuw de Pas van Wolfhaag waren de voornaamste beklimmingen. Een klein maar fijn rondje van 50 kilometer.

Aan het eind van wat ik altijd de hoogvlakte van Crapoel noem, in feite op de top van de Gulperberg staat sinds enkele jaren een klein monumentje ter nagedachtenis aan wielerjournalist en -verslaggever Jean Nelissen. Het is een wat curieus monumentje. Het profiel van Jean wordt omgeven door een gestileerde wielrenner, een sigaar in zijn mond en een wijnglas. Nu hield Jean Nelissen van sigaren en lustte hij ook een goed glas wijn, maar voor mij als fietser vind ik dat altijd een beetje rare combinatie.

Ik stopte even, nam een foto van het monumentje, en dacht even aan Jean Nelissen: “OOOH! HIJ VALT WEER! JOOP VALT WEER!!!” (Over Joop Zoetemelk in de Tour van 1980. De regisseur had de valpartij van enkele minuten eerder even in de herhaling gezet…)

Rust zacht, Jean Nelissen.