Bocca di Verghju

Erge bergen 121: Col de Vergio

Bikepacking Corsica, etappe 6

Na een snelle afdaling van Piana naar Porto en een korte stop bij de Spar voor twee bananen en twee flesjes kindervruchtensap, ligt de grootste uitdaging van onze twaalfdaagse bikepackingtocht voor onze wielen: de beklimming van de Col de Vergio, 32 kilometer klimmen van zeeniveau naar 1477 meter.

Gaby zag er flink tegenop en zelf was ik er ook niet helemaal gerust op. Hoe zouden de benen zijn?

De Col de Vergio komt net niet binnen in mijn Erge Bergen top 10, maar verdringt wel de Val Senales naar de twaalfde plaats. Kortom, deze klim is geen kleinigheid.

Het is vooral de lengte die de Vergio zwaar maakt. De stijgingspercentages, met twee lange stukken (aan het begin en aan het einde) van 6% en daartussen voldoende gelegenheid om wat op adem te komen, zijn geheel op mijn lijf toegesneden. Die kan ik normaal gesproken lekker rondmalen.

De klim bestaat daarmee uit drie delen. De eerste twee delen zijn prachtig, met fraaie uitzichten op de zee achter ons en op het bergland om ons heen.

Na een lunchpauze in Evisa volgt het derde deel van de beklimming en dat is het zwaarste stuk. Fysiek omdat de benen inmiddels wat vermoeid zijn geraakt en het bovendien flink warm is geworden, mentaal omdat de weg door een beboste omgeving voert, met nauwelijks afleidende uitzichten. De saaiheid wordt daarbij versterkt doordat de weg kilometers lang, tot de top, heel constant met 6% naar boven slingert. Gaby heeft ter afleiding maar een podcast opgezet en ik fiets zonder enige zinnige gedachte naar boven. Af en toe stoppen we even om wat uit te blazen.

Op de top van de col is het winderig en met een bezweet lijf voelt dat fris aan. We maken wat foto’s en kopen twee blikjes frisdrank. Even pauze. Ondertussen ben ik trots op Gaby dat die dit gewoon heeft gedaan. De bikkel.

De afdaling naar Casamaccioli, onze bestemming voor vandaag, gaat zeer geleidelijk, over onberispelijk asfalt en is daarmee makkelijk en veilig.

Conclusie: de Bocca di Verghju is lastig maar niet te zwaar. Niettemin een stevige schouderklop voor ons.

(75 km, 1606 hm)