Erge bergen 42: Mont Colombis
Twee kilometer voorbij Espinasses slaan we rechtsaf. Zo door de velden lijkt de weg slechts iets meer dan vals plat omhoog te gaan, maar mijn benen zeggen wat anders. Ik kijk op mijn fietscomputer: 13%. Dat begint leuk.
Dan rechtsaf. De weg kronkelt naar boven. Mijn teller komt zelden onder de 10%. Fijn.
Een dorpje. Theus. Langs de weg staat een bordje. Dat bordje meldt dat het de komende kilometer gemiddeld 11% omhoog gaat. Ik kijk op mijn teller: 16%. Wat is dit?
De weg kronkelt verder naar boven door de alpenweiden. Af en toe wat rustmomenten van 8-9%. Geen verkeer. Totale stilte.
Het begint te regenen. Eerst zachtjes, dan harder. Maar het is niet koud. Als de regen een kwartier later weer ophoudt, is het lekker dampig. Heerlijk fietsweer.
Een stukje rustiger omhoog dan, 4-5%. Even bijkomen, even wat drinken. Even.
Want daar gaat het weer: 9%, 10%, 11%. Kilometers lang.
Dan een bordje: komende kilometer 12,9%. Gemiddeld. Ik stop even en maak er een foto van. Dat geeft me ook even de gelegenheid om op adem te komen. Dan vecht ik me de laatste twee kilometer naar boven. Het mag lang duren, maar ik kom altijd boven. En vandaag niet eens als laatste.
Boven wachten vijf lachende mannen en een spectaculair uitzicht over het Lac du Serre Ponçon.
(Meer info over deze klim: CyclingUp)