Pieterpad

Afgelopen weekend fietsten we met zijn tweeën twee dagen over het Pieterpad. We waren vorige maand al van Pieterburen naar Groningen gereden en van Groningen naar Zwinderen, we fietsten vervolgens in een rechte lijn naar Diepenheim, en fietsten daar een rondje waarin we door Holten kwamen. We besloten daarom vanaf Holten verder te fietsen. Over het Pieterpad dus.

Het Pieterpad is het bekendste lange-afstands-wandelpad van Nederland, en loopt van Pieterburen naar de Sint-Pietersberg, bij Maastricht (andersom mag ook). Er bestaat ook een versie voor op de fiets, het Pieterfietspad. Het Pieterfietspad kronkelt van noord naar zuid (andersom mag ook), is 560 kilometer lang en voert gedeeltelijk over onverharde fiets- en bospaden.

Het is een fraaie route, door wisselende landschappen, en door vele dorpen en grotere plaatsen. Ook afgelopen weekend was fraai. We fietsten op vrijdag van Holten naar Braamt, en op zaterdag van Braamt naar Vierlingsbeek. Twee etappes van zo’n 75-80 kilometer. Vooral op zaterdag was de route prachtig, door Montferland, langs de Rijn en via de Nijmeegse stuwwal naar de Maas. Twee pontjes ook, altijd leuk.

Op vrijdag fietsten we door verrassend veel bos, maar vooral door veehoudend Oost-Nederland, met eindeloze weilanden en maïs-akkers. Af en toe kwamen we op onze route Pieterpad-wandelaars tegen en ik voelde enig medelijden, want dagenlang door een dergelijk landschap lopen lijkt me behoorlijk saai.

Maar op de fiets heb je daar niet zo’n last van. Op het moment dat de verveling toeslaat, verandert de omgeving (van half-open naar bos) of het landschap (zandlandschap – heuvellandschap – rivierenlandschap) subtiel of radicaal.

Fietsen over het Pieterpad heeft ook nadelen. Het is een populaire route, hij voert bovendien door mooie streken en plaatsen en is dus soms druk (ja, ik weet het, de drukte, de file, dat ben je zelf), zeker op mooie weekend-dagen.

Hierbij dus enkele tips:

• Fiets het Pieterpad op doordeweekse dagen. Dat scheelt vast een hoop drukte.
• Zoals gezegd gaat een deel van de route over onverharde paden. Brede banden kunnen geen kwaad.
• Op de website van het Pieterpad kun je een gpx-bestand van de route downloaden. Handig! Die kun je vervolgens opknippen, bewerken en op je fietscomputer zetten. Dat bewerken is trouwens geen gek idee. Soms is een logischer (lees: mooier of rustiger) alternatief mogelijk. Dat kost wel even wat tijd en moeite in een route-tekenprogramma (Komoot, Strava, RideWithGPS, Brouter of dergelijke).
• Op diezelfde website staat vermeld dat het Pieterpad een knooppuntenroute is. Langs welke knooppunten die voert staat echter nergens vermeld. Een kleine omissie. Maar goed, een knooppuntenroute fietsen is vervelend. Is toch een soort speurtocht.
• Dat is het zo ook al, trouwens. Het is continu draaien en keren. Over een etappe van 80 kilometer doe je dan ook al gauw vier uur. Exclusief pauzes.
• Maak je een meerdaagse tocht? Plan je overnachtingen van tevoren.

Vanaf Vierlingsbeek is het nog zo’n 180 kilometer naar de Pietersberg. Dat kan in twee ‘lange’ etappes, maar ook in drie korte. Hoe dan ook, die gaan we dus zeker nog fietsen.

****

Naschrift: Heen naar Holten en terug vanaf Vierlingsbeek namen we de trein. Dat is niet goedkoop maar wel zo relaxed. Althans, als er plek is voor de fiets. We hadden geluk.