Zuidwaarts naar het oosten
Vanaf Groningen fietsen we in twee dagen naar Diepenheim, in Twente. De wind is inmiddels gedraaid van noord naar zuid, om ons te testen.
Op dinsdag fietsen we gelukkig grotendeels door Drentse bossen dus hebben we van de wind weinig last. Mooi hoor, Drenthe.
Dat is op woensdag wel anders. Het landschap is open en de lelijkheid slaat ons soms hevig in het gezicht. Maïsvelden, varkenshouderijen, lelijke dorpen met dozen aan de randen, een eindeloos kanaal, drukke provinciale wegen en de hele tijd wind tegen. Het is afzien voor lichaam en geest.
Het grootste raadsel echter is waarom in deze streken mensen rond hun lelijke huizen alleen maar kale grasvelden hebben en grote hoeveelheden hortensia’s langs de pui of rand.
Horrortensia’s. Zouden die hier verplicht zijn?
Goed bezig, Frank en Gaby! Horrortensia’s, geweldig, die houden we erin. Steriele planten trouwens, bestuivende insecten hebben er niks aan.
Altijd fijn om iemand tegen te komen die ook een hekel aan die duffe plant heeft