Klinkerpaden en wind tegen

Bikepacking Duin en Wad, dag 2

Het is bewolkt als we uit Wijk aan Zee wegrijden. Doel van de dag: Den Helder. De route voert grotendeels door de duinen van Noord-Holland. En tot Camperduin betekent dat op en neer over klinkerpaden. Het is een prachtig fietspad door een schitterend duingebied, daar niet van, maar mijn kwetsbare zitvlak had liever een asfaltpad gezien. Het is bovendien druk op het fietspad. Veel breedrijdende stellen en gezinnen met slingerende kinderen. Veel fietskarretjes ook, vaak gevuld met honden. Het is continu opletten geblazen.

In Camperduin heb ik opeens zin in een broodje kroket. Met mosterd. Flesje limonade ernaast. Even pauze.

Daarna worden zowel onze geest als onze benen opnieuw geteisterd. De wind staat weer eens tegen en beschutting is nergens meer te bekennen. Ook rijden we een tijdlang langs een saaie provinciale weg over een buitengewoon oninspirerend fietspad, komen we ook nog door het vreselijke Callantsoog en langs het treurige Sint-Maartenszee, totdat we in de verte de fraaie rode vuurtoren bij Huisduinen aan de horizon zien staan. Daar moeten we heen.

Inmiddels is ook de zon doorgebroken en wordt het warm, ondanks de nog steeds in ons gezicht blazende wind.

Het mooie fietspad door de duinen gaat op en neer. Het is bijzonder vermoeiend dus trakteren we onszelf op een stop aan het strand. Gaby, de bikkel, gaat de zee in en ik ga even plat en bekijk een tijdlang de binnenkant van mijn oogleden.

Via Huisduinen fietsen we tenslotte naar Den Helder.

Nu ben ik moe.

(72 km)