Modderspetters-verlangen
Ik fiets door de duinen. Op de e-bike. Op een gegeven moment word ik gepasseerd door twee vrouwen en een man op racefietsen. Ze zien er goed uit. Ingepakt tegen de kou en de wind, strakke lijven en modderspetters op hun billen en ruggen.
Dat hakt er in. Want dat wil ik ook weer. Warm jasje aan, handschoenen, overschoenen, een buff onder mijn helm. En dan met een matige winterconditie een paar uur ploeteren in de kou en de wind. Beschutting zoeken tussen de kassen of achter dijken en bosjes. Sommige wegdelen zijn nat en vies. Plassen, takjes, bladeren. Modderspetters op mijn rug en billen. Een gore fiets als beloning.
Uitgewoond maar volkomen bevredigd thuiskomen en dan een eitje bakken of een tosti bouwen. Beker yoghurtdrink ernaast. Daarna een hete douche, en de rest van de dag maar wat aanlummelen.
Het verlangen is groot.
Komt wel weer.
Morgen krijg je een heerlijk stoofpotje van mijn Vlaamse vriendin,daar knap je vast van op Frank
Ha Frank, ik volgde je op Strava, maar zag je de laatste tijd niet. Tot vandaag. Oncofitness 7. Wat? Toch geen kanker? Ja dus wel. Wat zwaar klote man.
Ik zag dat je vandaag op een e-bike gefietst hebt, wat al veel moeite kostte maar ook bevrediging gaf. Enkele jaren terug – voor mijn 70e – kon ik ineens mijn fietsmaten niet meer bijhouden. Terwijl ik bergop jarenlang vooraan fietste moest ik ze aan het begin van elke klim al laten gaan en moesten ze boven steeds langer op me wachten. Hartproblemen. Maximale hartslag 125 à 130 ipv 160. Twee jaar geleden is daar een soort spierreuma bijgekomen. Permanent stijve benen en vooral knieën waarvoor ik prednison slik wat helpt. Ik heb een Pendix op mijn cyclecrossfiets laten zetten en ook op mijn toerfiets. Mijn beste aankoop in jaren. Ge-wel-dig. Ik kan weer meefietsen met mijn fietsmaten, maak weer lange tochten, ook meerdaagse en ook in de bergen. Teller staat op 9839km. Aanrader voor als je van de kanker af bent wat hopelijk snel gebeurt. Sterkte en hopelijk weer gezond(er) het nieuwe jaar in met veel fietsplezier. Hartelijke groeten, Henk
Hoi Henk,
Ik heb de Pendix even opgezocht. Interessant. Wel een zwaar ding.
Ik verwacht vanaf komende zomer weer op mijn oude (bescheiden) niveau te kunnen komen. Dan is de behandeling afgerond en moet de ziekte tot rust zijn gekomen.
Goede raad is duur en bovenal meestal waardeloos.
Hoop en geloof dan maar.
Geloof dat jij de mentale modder, regen en tegenwind kan weerstaan. Met hulp van je geliefden.
Liefs