Goed gekozen
Bikepacking Corsica, etappe 10
Vandaag fietsen we van Serra di Ferro naar Sartène. Dat is maar een klein stukje en ik had zelfs een korte, makkelijke route getekend. Echter, die zou ons het laatste stuk over de mogelijk drukke en daarmee vervelende T40 voeren.
Ik had als alternatief ook een iets langere en lastiger route getekend, waarbij we nog een stuk verder langs de kust zouden fietsen en vanaf Portigliolu kronkelend omhoog door het binnenland zouden fietsen, en daarmee de T40 zouden vermijden.
Dat ‘omhoog’ betekende in dit geval een klim van 10 kilometer naar 400 m hoogte. En daarna, na twee afdalingen nog twee kortere klimmen. De milde gemiddelde stijgingspercentages stelden me nog niet meteen gerust. Misschien zaten er toch nog steile stukken tussen.
Als we na een geïmproviseerde strandlunch (stokbrood met Comté, een banaan en yoghurt) in Portidinges de lange klim gaan trotseren, blijk ik me voor niks zorgen te hebben gemaakt. De weg voert rustig omhoog door een prachtig donkergroen landschap van bomen en maquis, en ik hoef nergens mijn kleinste versnellingen aan te spreken. Ik maal heerlijk naar boven en wacht af en toe op Gaby die naar eigen zeggen vandaag niet haar beste dag heeft, maar me nergens lang laat wachten. De iets langere en zwaardere route blijkt de juiste keuze te zijn geweest.
In Sartène fietsen we nog even langs de Casino voor wat chips, bier, nootjes, gazpacho, tabulé en toetjes, en bij ons hotelletje plonzen we heerlijk in het piepkleine zwembad.
(49 km, 874 hm)