Paint it black
Mijn fiets, een grijs-zwarte Storck Scenario C 1.2, is inmiddels ruim elf jaar oud. Met mijn vorige drie fietsen deed ik gemiddeld tien jaar, dus misschien wordt het tijd voor een nieuwe fiets.
Maar dat is dus niet zo. Ik ben namelijk perfect tevreden met mijn fiets. Of beter gezegd, met het frame. Hij rijdt namelijk heerlijk. Een nieuwe fiets zou daarom niet alleen een dure grap zijn – voor dezelfde kwaliteit zou ik nu minstens 3500 euro neer moeten leggen – maar ook een gok.
Natuurlijk, ik zou best een nieuwe Storck willen, of een Canyon, Cervélo of Colnago, maar ik heb besloten om mijn fiets een kleine make-over te geven. Nou ja, kleine…
In de afgelopen elf jaar is er het nodige aan mijn fiets vervangen: elke twee jaar een nieuwe ketting en een nieuwe cassette, twee keer nieuwe pedalen, maar ook één keer een nieuw zadel en nieuwe wielen. Van de fiets die ik kocht resteren nog het stuur, de stuurpen, de zadelpen, de cranks, de voorbladen, de derailleur, de remmen en het frame.
De lak op het frame is inmiddels op vele plekken licht beschadigd. Op de bovenbuis is de bovenste laklaag door mijn zoute zweet behoorlijk aangetast. Remmen en derailleur zijn na elf jaar fietsen wel aan hun einde gekomen. Kortom, mijn fiets kan wel een nieuwe laklaag en een nieuwe groep gebruiken.
De komende maand gaat dat worden gerealiseerd. Mijn frame laat ik ‘wrappen’ in een matzwarte laklaag (met witte letters), en het metaalkleurige Shimano Ultegra (compact 10-speed) laat ik vervangen door een zwarte Shimano 105 compact 11-speed groep. Kleinste versnelling, voor in de bergen, blijft 34-34. De overgang van 10- naar 11-speed vereist ook het opnieuw vervangen van de wielen. En daarbij heb ik mijn oog laten vallen op een paar fraaie halfhoog gevelgde DT Swiss wielen. Mijn Fulcrum-wielen monteer ik vervolgens op de fiets van mijn vriendin. Het geheel wordt strak en compleet met een nieuw zwart stuurlint, nieuwe zwarte bidonhouders en nieuwe zwarte bidonnen. Prijs van dit grapje: ik gok zo’n 1600 euro. Dat is een flink bedrag, maar slechts de helft van een geheel nieuwe fiets.
Het enige dat aan grijs overblijft zijn mijn helm en mijn haar. Misschien moet ik dat laatste ook maar gaan verven.
***