Een prachtig dal
Erge bergen 80: La Bérarde
Dinsdag 15 september. Vandaag willen we het rustig aan doen. Op het programma: de klim naar La Bérarde. Het gehucht La Bérarde ligt op 1710 meter hoogte aan het eind van de D530 die het Parc National des Écrins insteekt, een natuurgebied van 90.000 ha met bergtoppen tot 4000 meter. Dat moet wel mooi zijn.
En dat klopt. Al is het de eerste kilometers even doorbijten vanwege het vele bouwverkeer en de asfalteringswerkzaamheden aan de weg. Het verse asfalt geurt, kleeft, en is her en der bezaaid met scherpe, plakkerige steentjes. Maar vanaf het dorpje Les Ougiers is dat voorbij en wordt het rustig en steeds mooier. Even een vervelende steile passage van 2 kilometer en daarna gaat het weer even wat bedaarder omhoog. Dan opnieuw een steiler stuk, nu van een kilometer of vier, met haarspelden en een mooi uitzicht op de weg die boven ons en enkele minuten later beneden ons loopt.
We passeren een gehucht, St. Cristophe, en daarna gaat de smalle, stille weg alleen nog maar geleidelijk omhoog door een prachtig dal met een spectaculair uitzicht op de woeste bergen rondom. Het riviertje de Venéon bruist in de diepe afgrond.
In La Bérarde is het voor de lunch beoogde restaurant gesloten. Wel is er een café met een terras geopend. De serveerster die als twee druppels water op mijn dochter lijkt, brengt ons hete koffie, koude cola en warme wafels met bosbessen.
Het leven is mooi.
