Stad en sport: in Florence is dat geen punt

In 1994 werden de Wereldkampioenschappen wielrennen gehouden in Agrigento, op Sicilië. De televisiebeelden betekenden een week lang een perfecte regiopromotie. Op Sicilië staan meer oude Griekse tempels dan in Griekenland zelf. Met name rond Agrigento, en dat gegeven wist de helicoptercamera haarscherp in het onderbewuste van de wielerliefhebber te graveren. Prachtige beelden.

Afgelopen september waren de Wereldkampioenschappen wielrennen neergestreken in Toscane. En niet zomaar in Toscane, maar in Florence. (Waarom we in Nederland Firenze Florence noemen is me altijd een raadsel, maar dit terzijde.) In Florence kun je op welke dag je ook komt, over de hoofden van de toeristen lopen. Twee uur in de rij voor de dom, drie uur in de rij voor het Uffizi, zulke taferelen. Toch werden de straten rond en langs de dom een week lang gebruikt als onderdeel van het parcours van zowel de tijdritten als de wegwedstrijden.

Zou zoiets in Nederland kunnen? In, pak hem beet, Amsterdam? De vraag stellen is hem beantwoorden. (Een retorische vraag is geen vraag, maar dit terzijde.) Alleen al de gedachte aan zo’n meerdaags evenement levert maatschappelijke, politieke en bestuurlijke onrust op. Ik moet dan altijd meewarig aan Saar Boerlage denken. In Den Haag levert het enkele uren afsluiten van sommige straten voor Prinsjesdag of de City-Pier-City-loop ook altijd een hoop geklaag op. De Olympische Spelen zijn in zo’n context van Nederlandse stedelijke lulligheid natuurlijk volstrekt ondenkbaar.

Maar in Florence doen ze daar niet moeilijk over. Daar zetten ze langs de drukste en meest toeristische straten van Europa een week lang dranghekken met reclame. Gewoon, omdat het kan. Hupsakee, fietsen maar! Het evenement vervult de bewoners zelfs met trots. Hoe bedoel je, gedoe?

En de beelden? Die waren weer schitterend. Naschrift: dit stukje is verschenen in het tijdschrift Geografie. In de weken tussen schrijven en publicatie heeft Utrecht de Tourstart in 2015 toegewezen gekregen. Hmm. Was ik te voorbarig? Te cynisch?