Boe e-bikes!

Ik wil het eens hebben over de e-bike. Ik sta daar namelijk nogal ambivalent tegenover. Om het voorzichtig uit te drukken.

Op deze plek deelde ik al eerder mijn ervaringen met de e-bike, maar dat is alweer zes jaar geleden. Sindsdien is er veel veranderd op de fietspaden. Er rijden namelijk nauwelijks nog gewone fietsen. Was ik in het stedelijke woon-werk-fietsverkeer altijd één van de snelsten, tegenwoordig word ik van alle kanten voorbijgesjeesd door e-bikes. En wie zitten er op die e-bikes? Mensen veel jonger dan ik, tot en met scholieren aan toe. En eerlijk gezegd vind ik daar wat van.

Honderd jaar geleden, toen ik zelf nog op de middelbare school zat,  kwamen veel van mijn klasgenoten met de brommer. Daar moesten wij stoere binken altijd enigszins meesmuilend om glimlachen. Watjes, vonden we dat, met hun knetterende Kreidlers en jankende Yamaha’s. Nu rijden ze op e-bikes.

Kortom, ik sta enigszins tweeslachtig tegenover de e-bike. Enerzijds vervangt die de stinkende brommer (brommers en scooters mogen wat mij betreft sowieso verboden worden) en zelfs de auto. Bovendien verleent hij met name ouderen een grote (vrijetijds)mobiliteit en dat is alleen maar toe te juichen. Dus tot zover oké en dik in orde, al bevorderen al die e-bikes niet bepaald de verkeersveiligheid.

Maar anderzijds denk ik: kom op hé, pak gewoon de fiets, en trap jezelf vooruit. Goed voor je spieren, gewrichten, hart en algehele gezondheid. In plaats van dit slappe gedoe.

Boe e-bikes!