Zij zijn renner
Het peloton? Dat is ‘een bij elkaar geraapt zooitje renners dat verschillende belangen vertegenwoordigt en eigen ambities heeft en dat in de wedstrijd elkaars vriend of vijand is, wat ook nog eens elk moment kan veranderen.’
Aan het woord is Steven Kruijswijk in het boek Ik ben renner, een verzameling interviews met 35 wielrenners door journalist-schrijver Nando Boers. De interviews zijn allen (tussen 2011 en 2021) eerder verschenen in literair wielertijdschrift De Muur, maar zijn nu gebundeld.
Ik heb geen abonnement op De Muur, koop slechts af en toe een nummer, dus ik kende maar enkele interviews. Wat deze interviews in een literair tijdschrift doen heb ik overigens altijd een raadsel gevonden, maar achter elkaar gezet levert het een fascinerende en stijlvaste bundel inkijkjes in het werkende leven van wielrenners op.
De interviews volgen geen vaste vragenlijst, maar hebben wel een vergelijkbare opbouw, en kennen een aantal steeds terugkerende vragen. Die vaste vragen zijn bovendien zeer uiteenlopend van aard: Wat is het peloton? Heb je vrienden in het peloton? Train je alleen of met anderen? Wat neem je mee als je gaat trainen? Heb je muziek op als je gaat trainen? Hoeveel nachten per jaar lig je op een hotelkamer? Slaap je liever alleen of met zijn tweeën op een kamer?
Boers gaat altijd terug naar de jeugd van de renner: wanneer en hoe ben je begonnen? Wat was je eerste fiets? Die vaste ijkpunten in de interviews geven de lezer herkenning en levert een mooi inzicht op in de verschillen tussen de renners. De interviews – met knechten en kopmannen, met sprinters en klassiekerrenners, met mannen en vrouwen – meanderen vervolgens langs hun benadering en ambities, hun waarden en normen, hun opofferingen en hun frustraties, hun dromen en teleurstellingen, en benadrukken voor iedere renner bepaalde persoonlijke ijkpunten in zijn of haar wielerleven. Dat kunnen bepaalde koersen zijn, of bepaalde levens- of carrièrebepalende gebeurtenissen. Sober en trefzeker opgeschreven.
‘Moeten lossen, is dat het ergste wat er is?’
‘In wedstrijden waar je naartoe hebt geleefd wel. Ik heb geen problemen met lossen in een bergetappe. Frustratie is het beste woord. Mij moeten ze dan even laten gaan. Mij alleen laten.’ (Nick Nuyens)
Zoals gezegd, fascinerend, en dat bijna 800 pagina’s lang. Wielrenners, het zijn net mensen.
****
Nando Boers (2021) Ik ben renner. Gesprekken met wielrenners uit het peloton. Amsterdam: Ambo|Anthos, € 45,– (e-book € 13,99)