Op Corona-gewicht
Ik las iets interessants: zowel in Italië als in Frankrijk zijn de inwoners in de afgelopen acht Coronaweken gemiddeld 2,5 kilo aangekomen. Hoewel de lockdownmaatregelen in die landen een stuk scherper waren dan in Nederland, leiden ook wij een zittend leven. Met stress en troost-eten en te weinig beweging.
Ook hier in huis worden er meer koekjes, chocola, chips en nootjes verorberd dan gebruikelijk. De grootste schuldige daaraan ben ik, want ik doe de boodschappen. En ik ben dan wel geen zoetekauw, voor chips en borrelnootjes kun je me wakker maken. Biertje erbij.
Toch heeft die toegenomen consumptie van bier en borrelnoten bij mij niet geleid tot een toegenomen gewicht. Integendeel, ik fiets veel de laatste weken en maak af en toe een lange wandeling. Mijn fietsdoel van gemiddeld 100 kilometer per week heb ik de afgelopen acht weken ruim overschreden, met als uitschieters weken van 187 en 226 kilometer. Het mooie, droge weer hielp natuurlijk mee. En het thuiswerken. En de feestdagen. En de zomertijd. Waar ik gewoonlijk zo’n twee keer per week op de racefiets stap, is dit de laatste weken al gauw drie keer. Ook in de huidige week verwacht ik weer boven de 200 kilometer uit te komen.
Ik fiets dan wel niet hard, en ga zeker niet tot het gaatje, maar maak wel kilometers, en verbrand daarmee het overdadige chips- en borrelnotenvet met gemak. Resultaat: ik zit al weer bijna op mijn streefgewicht voor de heuvel- en bergtochten. Conditioneel is dat natuurlijk een ander verhaal. Tijd dus voor wat klim- en intervaltrainingen.
Maar wacht, die heuvelweekenden en bergweek gaan niet door! Waar zijn de paprikachips?