Wind, lachen
Weet je wat grappig is? Fietsen met windkracht 6.
Het kon me niet schelen dat het waaide zaterdag, ik moest er gewoon even uit. De wind blies uit het westzuidwesten, dus ik verheugde me bij voorbaat al op het laatste stuk terug, door de duinen. Ook had ik mijn zinnen gezet op een Strava-PR op het fietspad van de Maeslantkering tot Maassluis, langs het spoor.
Maar dan moest ik eerst daar zien te komen. In de beschutting van bomen en hagen wist ik de snelheidsmeter nog wel op de 25-26 te houden, maar in de volle wind ging ik niet harder dan 21 km per uur. Daar was niks gênants aan, het waaide dusdanig hard dat ik gewoon niet harder kon. Hartslag 160+.
Fietsen tegen een dergelijk harde wind in lijkt op klimmen. Stoppen met trappen betekent onmiddellijk omvallen. Ik beschouwde het dus maar als een goede training en ik trapte en duwde en maalde. Ik hijgde, ik zweette. 21 per uur. Ik moest lachen.
Toen ik bij de groengrijze Nieuwe Waterweg aankwam – eindelijk windje mee – waren mijn benen leeg. Twee kilometer verder, aan het begin van het beoogde PR-segment, was ik nog niet hersteld. Bovendien stond daar een hek en een bord: fietspad afgesloten. Waarschijnlijk had dat te maken met de bouw van zes windmolens langs de Waterweg. Maar dat hek stond in de berm, dus ik twijfelde. Ik stopte en sprak twee wandelaars aan. Die vertelden mij dat het fietspad gewoon open was.
Dus gaf ik gas, ik ging even 45, 43, 40, maar al gauw bleef ik op de 36 hangen. Ik was leeg en wist ook: zo meteen moet ik langs de Maasdijk weer terug tegen die onbedaarlijke wind. Ik gaf alles, maar dat was niks meer.
Voor zover dat mogelijk was, deed ik het op de terugweg langs de Maasdijk rustig aan. Op het fietspad door de duinen, vanaf Hoek van Holland ging het vervolgens weer hard, al bleef ik daar ver af van welk PR dan ook.
Thuisgekomen zag ik dat ook mijn PR op het fietspad langs het spoor net buiten bereik was gebleven. Ik had niet moeten twijfelen, niet moeten stoppen. Kostbare seconden verspeeld.
Maar: toch lekker gefietst.
Weet je wat trouwens ook grappig is: de spierpijn in je billen en hamstrings van het fietsen tegen de wind. Hele zondag plezier van gehad.