Frank gaat vreemd in Portugal

Ik ben op vakantie in Portugal en heb geen fiets bij me. Maar op de ‘quinta’ waar we verblijven hebben ze mountainbikes. En in dat geval geldt: nood breekt wet.

De mountainbikes zijn van bedenkelijke makelij, maar zijn goed onderhouden. Ik kies de grootste van het stel, zet het zadel op maximale hoogte en rijd een rondje over de quinta. Even de versnellingen testen. Dat schakelt prima. Zoals gezegd: de fiets is goed onderhouden. Door een lokaal fietsenmannetje dat af en toe langskomt.

Ik kleed me om, zet de bijgeleverde zwarte helm op en rijd weg. Het is zes uur ’s avonds en de temperatuur is inmiddels weer aangenaam. Ik heb twee en een half uur de tijd totdat het donker wordt.

De eerste kilometer gaat het over een onverhard pad steil omhoog. Dat is een aardige binnenkomer. Met een hoge hartslag kom ik aan op het asfalt en rijd ik door het dorp, Midões.

Een mountainbike zit en rijdt anders dan een racefiets, maar zeker niet onprettig. De houding op de fiets is prima en door het korte frame stuurt hij lekker strak in de afdalingen. De remmen zijn bovendien uitstekend. Ik kan me dus vol in de afdalingen storten. Minpuntjes: de brede banden die voor onnodige rolweerstand zorgen (al heb ik ze zo hard mogelijk opgepompt), en de voorvering, die met name bij het (staand) klimmen energie wegvreet. De stelschroef op de voorvork, waarmee de vering kan worden uitgeschakeld, is helaas defect. Vooral zittend klimmen dus, niet teveel met het bovenlijf schudden, en de benen het werk laten doen.

Dan bemerk ik dat de zadelpen geleidelijk naar beneden het frame in schuift. Ik stap af, draai de zadelpen los, trek hem aan het zadel weer omhoog en probeer hem vaster te zetten dan die zat. Maar dat gaat niet, hij kan niet vaster en ik moet dus om de tien kilometer van de fiets afstappen om het zadel weer hoger te zetten. Die afstapjes combineer ik met een blik op de kaart en een slok uit mijn bidon.

Na vijftig kilometer klimmen en dalen gaat de laatste klim van Tábua naar Midões. De zon gaat vlammend oranje onder en mijn benen zijn inmiddels behoorlijk leeg. Moe maar voldaan kom ik op de quinta aan. Ik zet Strava op stop.

Twee dagen later fiets ik op een andere mountainbike (een nieuwe, nog iets groter, geen naar beneden zakkend zadel en een uit te schakelen voorvering) ongeveer hetzelfde rondje. Doel: het scherper zetten van mijn tijd op de klim van Tábua naar Midões. Met in mijn achterhoofd de vraag: wie zou hier nog meer met Strava naar boven rijden?

Ik geef alles, ik ga hard, vind ik zelf. Daar moet toch een nette tijd uitrollen? Maar als ik bij aankomst op mijn telefoon kijk, zie ik dat Strava alleen de eerste kilometers van mijn rit heeft geregistreerd. Eigen schuld waarschijnlijk.

Ik baal even stevig. Maar niet voor lang. Ik drink een ijskoude Radler en geniet van mijn vermoeide benen. Wat kan mij die klimtijd schelen?