Lotto redt, Lotto redt, alle mensen opgelet
Het Nederlandse wielrennen is gered. Althans dat lijkt de teneur in de reacties op het bericht dat de Belkin-ploeg voor volgend jaar in de Lotto een nieuwe sponsor heeft gevonden. Hosanna! Joechei!
Ik zeg: lapwerk.
Je kunt in een geasfalteerde weg af en toe wat gaten dichten, maar daar wordt die weg niet beter van. De weg in zijn geheel nieuw asfalteren is dan veel logischer.
Dat er lange tijd onzekerheid bestond over het vinden van een nieuwe sponsor was op het individuele niveau van de betrokken werknemers (renners, verzorgers, mechaniciens, etcetera) natuurlijk vervelend. De opluchting zal daar nu dan ook groot zijn. Al is gezien het geringere budget en de plannen de ploeg te comprimeren de onzekerheid nog niet bij iedereen verdwenen.
Mijn stelling luidt echter dat het voor het Nederlandse wielrennen veel beter was geweest als de ploeg uit elkaar was geknald. Boem! Dat aan de lijn Rabo-Blanco-Belkin (en die lijn was natuurlijk nog langer) een einde zou zijn gekomen. Uit de brokstukken had dan iets nieuws kunnen worden opgebouwd. Met een nieuwe directie en een nieuwe ploegleiding. Dat vooral. Want padafhankelijkheid, dat is de dood in de pot.
Uithuilen en opnieuw beginnen is beter dan pappen en nathouden.
Al jaren blinkt de directie en de ploegleiding van Rabo-Blanco-Belkin uit in het maken van de verkeerde keuzes (men stelt de verkeerde renners in de verkeerde koersen op) en – nog erger – in het niet kunnen kiezen (gaan we voor de dagprijzen, de truien of het klassement).
In de huidige Tour zijn de resultaten niet eens slecht: een mooie etappeoverwinning en drie Nederlanders bij de eerste twintig. Bij een slimmere strategie hadden Ten Dam of Mollema echter veel hoger in het klassement kunnen staan. Was voor Ten Dam gekozen dan had hij mee moeten zijn in een van de eerste etappes. Was voor Mollema gekozen dan had je daar andere renners aan moeten opofferen. Nu lijkt gekozen (nou ja, gekozen) voor een ad hoc strategie van ‘we zien wel’. Tja. In de praktijk betekent dat ‘ieder voor zich’. En dat lijkt me niet bevorderlijk voor de sfeer in de ploeg. Laat staan voor het resultaat.
Natuurlijk, een koers afstemmen op slechts één kopman in de ploeg is niet zonder risico. Zie Froome, zie Contador. Maar als je niet durft te verliezen zal je ook niet winnen.
Ik gun de renners van Belkin het allerbeste. Dat zijn stuk voor stuk prima kerels. Maar ik gun ze ook een betere ploegleiding en een betere directie. Nieuwe bezems. En dat mag wat mij betreft best gesponsord worden door de Lotto. Dat kan mij dan weer niets schelen. (Ook verschenen op hetiskoers.nl)