Nachtkaars met ambitie

Fietsjaar 2022 geef ik weliswaar een 8 maar gaat uit als een nachtkaars. Was ik in december niet te druk, dan was het wel te koud of te nat om te fietsen. Een beetje treurig.
Vandaag zou ik het jaar uitfietsen met fietsmaatje Petra. Maar zij ligt na een val op de ijsbaan met een lichte hersenschudding en knallende hoofdpijn in haar bed. Bovendien is het veel te nat en te winderig buiten. Geen weer om te fietsen. Dus neem ik nog maar oliebol.
Zeker, ik ken de uitdrukking ‘negeer het weer’ maar vandaag, nee, vandaag niet. Conclusie: die nachtkaars, dat ben ik zelf.
Tijd dus voor nieuwe perspectieven voor 2023. Ten eerste een mooi vooruitzicht: in mei voltooien we de Via Francigena en backpacken we van Siena naar Rome. Ten tweede is er al weer een lang weekend met mijn vrienden van fietsgenootschap SA/CB gepland, naar de Ardennen of de Eifel. Ten derde zijn er al weer vage plannen om een week in de bergen te fietsen, in Frankrijk of Italië. Dat vereist dan wel een betere conditie en meer kracht dan afgelopen jaar in Oostenrijk-Slovenië-Italië.
Daar ga ik de komende maanden aan werken. Een nachtkaars met ambitie.
****
Ik wens jullie een vrolijk, sportief en gezond 2023.
Niks mooier dan een nachtkaars; fijn klein vlammetje 😇