Verslaafd

Ik ben verslaafd. Aan paprikachips. Ik kan er niet van afblijven. Als ik een zak in huis heb, dan gaat die open, en als die open is, gaat die in een keer op. Vooral die van Croky vind ik heerlijk. Ook de ribbelvariant van Lays vind ik lekker, maar in zo’n zak zit maar 150 gram. Ik dacht altijd dat ik niet verslaafd was, en dat ik ze makkelijk kon laten liggen, in de kast of in de supermarkt. Maar dat is niet zo. Ik ben al jaren verslaafd, maar eigenlijk dringt dat nu pas tot me door.

Goed, er zijn ongezondere dingen om aan verslaafd te zijn: chocolade, alcohol, nicotine, cocaine, noem maar op. Maar ook paprikachips zijn ongezond. Vooral vanwege de enorme hoeveelheid zout en calorieën die erin zitten. Een zak paprikachips van 200 gram is bijelkaar 1100 kilocalorieën. Elfhonderd! De helft van wat een man als ik per dag nodig heeft. Hou dat maar eens bij met bewegen, of zelfs trainen. Dat is niet te doen. Dus dat gaat allemaal om mijn middel, op mijn rug en aan mijn gezicht zitten. En zo in de winter wordt dat een onsmakelijk geheel. Mijn vriendin klaagt nog niet, maar als ik haar was, dan zou ik dat gewoon doen.

Dan is het gauw afgelopen met die chips. Cold turkey is eigenlijk de enige remedie. Maar dat lijkt me heel erg zwaar. Want, zoals ik al zei: ik ben verslaafd.