De ergste bergen tot nu toe

2 reacties

  1. Unknown schreef:

    Van je lijstje in de grafiek kan ik zo memoriseren:
    – Timmelsjoch, omdat ik die ooit (1985) met volle bepakking met 42×28 ben opgeklauterd. Duurde een eeuwigheid, maar wat een eeuwigheid, leek wel het hiernamaals.
    – Col des Champs, omdat ik daar in de afdaling (richting Allos) in aanraking met een auto ben gekomen: breuk femur. Terwijl ik in bloedvorm was (mijn vriendjes naar huis gereden). Ik voelde me als Annemiek in Innsbruck.
    – Torre, in 2017. Alleen erg omdat de afdaling afschuwelijk koud was. Apocalyptische beelden van branden in de verte, maakten het plaatje van H. Bosch af
    – Als anti-climax: de Holdeurn bij mij hier om de hoek. De entree van Berg en Dal. Een berg van niks, en daarom fiets ik ;m altijd als een natte krant op.

  2. Fietsen met Frank schreef:

    Jammer dat je de Col des Champs noemt. Die had ik net verdrongen. Hongerklop in de klim, ergste afdaling ever…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *