Benen scheren
Dit wordt een intiem en gênant stukje. Dus je bent gewaarschuwd.
Een mannenlijf op leeftijd wordt steeds lelijker. Met name de beharing van het lijf laat steeds meer te wensen over. Nee, ik word niet kaal, wat dat betreft heb ik de juiste genen. Althans, de kaalheid gaat aan mijn hoofd voorbij, maar begint bij mij van onderen. Op mijn kuiten groeit weinig haar meer. Mijn schenen daarentegen zijn nog wel behaard. In een vlaag van eerlijkheid meldde mijn vriendin vorige week dat ze dat niet echt mooi vond. Hoewel zoiets nooit leuk is om te horen van je geliefde – haar exacte bewoordingen heb ik verdrongen – moet ik haar gelijk geven: het is geen gezicht.
Wat te doen? Het antwoord ligt voor de hand: scheren die benen. Maar in de praktijk is dat nog niet zo eenvoudig. Al jaren vraag ik me af hoe wielrennende mannen dat doen, hun benen scheren. En hiermee bedoel ik: waar stoppen ze met scheren? Ik heb het nooit durven vragen.
Zoals gezegd, een mannenlijf op leeftijd wordt steeds lelijker. Haren verdwijnen en haren verschijnen, vooral waar je ze het liefst niet hebt, op je billen en op je rug. Vele vrouwen vinden dat een gruwel, en als je maar een beetje ijdel bent, zoals ik, heb je toch een probleem.
Inmiddels heb ik besloten om mijn benen te scheren. Ik vind geschoren gespierde mannenbenen (wielrennersbenen bedoel ik) bovendien mooi, vooral als ze zomers bruin zijn, en glimmen van zweet, massageolie of zonnebrandcrème. Maar de vraag die daarop volgt heb ik voor mezelf nog niet beantwoord. Welke haren op mijn lijf moet ik er nog meer afscheren? Mijn rughaar? Het haar op mijn billen? En wat doe ik met mijn borst- en buikhaar? Om van het schaamhaar maar te zwijgen. Ik weet het werkelijk niet. Het zal er in alle gevallen raar uitzien.
Bovendien groeit al dat haar ook weer aan, dus dat moet ook nog regelmatig worden bijgehouden. Zo was ik twee jaar geleden op vakantie in Griekenland. Ook daar was scheren in onder de mannen. Vele mannen op het strand liepen met stoppels op hun borst en rug, en ik vond dat toch een beetje een raar gezicht. De vraag die zich hierbij aandient luidt: groeit lichaamsbeharing net zo snel als gezichtsbeharing? Ik kan geen reden bedenken waarom dat niet zo zou zijn.
Misschien toch maar de weg der geleidelijkheid. Gewoon beginnen met de benen, en kijken hoe dat bevalt.