Very challenging
Wij fietsen de Via Francigena. Die voert gedeeltelijk over onverharde wegen en paden. Op de site van de Via Francigena (en ook op hun handige app) staat van elke etappe aangegeven wat je ongeveer kunt verwachten.
De etappe van vandaag – van Radicofani naar Bolsena – staat aangemerkt als ‘very challenging’. Hahaha, ik moest lachen, want de etappe is slechts 55 kilometer lang en telt zo’n 700 hoogtemeters. Dat is toch prima te doen zou je zeggen. Zelfs als je in aanmerking neemt dat de etappe voor bijna de helft bestaat uit onverharde wegen. Very challenging, hahaha!
Het lachen verging me snel, want het waren niet zozeer de klimmetjes die pijn deden, maar de onverharde afdalingen die in alle opzichten uitdagend waren. Zeker voor een angstige, voorzichtige oude lul als ik. Meteen vanaf Radicofani ging het al onheilspellend naar beneden. Dit was geen gravel meer, maar losliggend grind, afgewisseld met grote keien, scherpe stenen en diepe kuilen en scheuren. Het was bijzonder ontmoedigend.
Waar Sil op zijn mountainbike snel en onverschrokken naar beneden ging, hing ik bijna permanent in mijn remmen. Vooral op de steile stukken met losliggend grind. Ook Gaby reed behoedzaam naar beneden. Heel verstandig. Maar wel sneller dan ik.
Nou ja, de zon scheen heerlijk en de uitzichten waren geweldig dus het was verder een prima dag. Maar ik daal toch liever af van strak asfalt.
Klimmen doe ik trouwens ook liever op asfalt. De klim naar Radicofani, een dag eerder, was een mooie. Wat het onderstaande hoogteprofiel echter niet laat zien, is het laatste steile stukje (15%) door het dorp. Even uit het zadel.
