Wat moet ik aan vandaag?

Onze bikepackingtocht duurt dertien dagen. De vraag is dan: wat neem ik mee? Wat heb ik allemaal bij me?

Ik heb een stuurtas, een zadeltas, een frametas en een klein tasje op mijn bovenbuis. Daar moet ik het mee doen. Dus dat stelt zo zijn grenzen. Bovendien geldt het motto: travel light.

Eigenlijk komt het erop neer dat ik van alles twee stuks heb meegenomen. Twee fietsbroeken, twee shirts, twee ondershirts, twee paar fietshandschoenen, twee korte broeken, twee t-shirts, twee onderbroeken, twee paar korte sokken. Uitzondering: drie paar fietssokken. Waarom? Geen idee. Daarnaast: een paar superlichte schoenen, een dun licht vest (onnodig in deze hitte) en een regenjasje (onnodig in deze droogte). Dat had dus zuiniger gekund.

En dan natuurlijk wat andere noodzakelijke rommel: mijn telefoons, opladers, een powerbank (onnodig), een mini-toilettasje, een etui met medicijnen, verband, pleisters en verzorgingsspul (je weet maar nooit) en wat fietsreparatiespullen.

Ben ik er dan? Zo’n beetje. Twee pakjes zakdoekjes, een leesbril, een portemonnee en mijn paspoort. Dat is het. Helm op, schoenen aan, bril op, twee bidons gevuld, en gaan!

De vraag ‘wat moet ik aan vandaag’ kent dus een eenvoudig antwoord: de helft van de tijd het ene setje, de andere helft het andere. Om de paar dagen de bezwete kleren uitspoelen en in de warme wind laten drogen.

Tenslotte nog een beknopte update van vandaag: we zijn de bergen uitgefietst en zijn nu in Piemonte. Onderweg nog een klein klikpedaalprobleem van zoon Sil laten fiksen door een zeer vriendelijke en behulpzame fietsenmaker die eigenlijk was gesloten. En ondanks de warme droogte op een onverhard pad langs maïsvelden door de grijze modder moeten fietsen. Vanmiddag na aankomst toch maar even onze fietsen schoongemaakt.

Naschrift 2 augustus: Het was dusdanig warm dat ik mijn ondershirts na twee dagen niet meer heb gebruikt. We waren bovendien in staat om bijna elke dag onze bezwete kleren uit te spoelen en te drogen. Na etappe 10 hebben we wat overbodige spullen aan onze dochter/zus meegegeven. Zij kwam in Massa even langs. Dat scheelde weer wat gewicht.