Jodelahiti!

• 

De kogel is door de kerk, het huis is geboekt en de doelen zijn aangevinkt. In september ga ik weer een week in de bergen fietsen.

Niet zomaar in de bergen, maar in een gebied waar enkele klassieke bergpassen op mijn emmerlijst op mij liggen te wachten. Vanuit standplaats Andermatt in kanton Uri in Zwitserland staan onder andere de Furkapas (2429m), Grimselpas (2165m), Sustenpas (2224m), St-Gotthardpas (2107m), Oberalppas (2044m) en Nufenenpas (2480m) op het programma. De Nufenenpas is de hoogste en zwaarste pas in Zwitserland, maar het is met name het rondje Furka-Grimsel-Susten, met ruim 3800 hoogtemeters in 115 km, dat tot de verbeelding spreekt: schitterende paswegen, onberispelijk asfalt, kronkelende haarspelden, in een overweldigend decor van rauwe Alpentoppen. Dat vereist een goede conditie en een aan het hooggebergte aangepast gewicht.

Vanochtend ging ik dus maar even op de weegschaal staan. Ik constateerde verheugd dat ik inmiddels alweer onder de 80 kilo zit. Nog twee kilo te gaan. Nu die conditie nog wat verder bijspijkeren. Daar heb ik nog ruim drie maanden voor.

****

Naschrift: in de komende Ronde van Zwitserland zou de achtste en laatste etappe (13 juni) uit het rondje Furka-Grimsel-Susten bestaan. Dat feest gaat niet door. De passen zijn nog gesloten. Dat geldt ook voor de Nufenenpas. De etappes worden aangepast.