Fietslandschappen 37: Groene Hart (2)

• 

In het afgelopen weekend fietste ik met mijn vriendin twee rondjes door het Groene Hart. Wie aan het Groene Hart denkt, denkt: veenweidelandschap, koeien, schapen. Maar zo simpel is het niet. Helaas niet, ben ik geneigd er achteraan te zeggen. Want wat we op ons eerste rondje zagen kan niet anders dan een landschappelijke ratjetoe worden genoemd.

Het begon prachtig. We fietsten vanaf de Kleiweg in hartje Rotterdam, gingen een keer links, een keer rechts en vervolgens weer links, en reden langs de Rotte meteen de stad uit. Langs de prachtige Rottemeren, waar in de winter nog werd geschaatst. Water, molens, weilanden, rietkragen, plukjes natuur, het was schitterend. We reden verder langs de Rotte, passeerden de A12 en fietsten even later door het enigszins treurige Moerkapelle. Het landschap veranderde: kale en slechts schaars begroeide akkers. Wat wordt hier verbouwd? Geen idee. Vervolgens doorkruisten we het Bentwoud, een nieuw bos met de allure van een hondenuitlaatpark aan de rand van Zoetermeer. Daarna weer akkers, tot aan Hazerswoude, her en der wat glastuinbouw en grasland, soms een mooie watergang met rijen knotwilgen, en op weg naar Boskoop steeds meer boomkwekerijen. Het was een landschappelijk ratjetoe om onpasselijk van te worden. Tel daarbij nog de (zelfs in de volle zon) mistroostige buitenwijken van Boskoop en Waddinxveen, en de doorkruising van het gebied door vele hoogspanningsleidingen en je beseft dat we blij waren toen we op de terugweg weer door het prachtige en rustgevende veenweide- en plassengebied fietsten.

Maar zondag was alles anders. Start en finish lagen op de parkeerplaats van Hockeyclub Reeuwijk, pal aan de A12 (afslag Reeuwijk). We fietsten door de Reeuwijkse Plassen, die uitgestrekter waren dan ik had gedacht. We reden vanaf Hekendorp over de dijk langs de Hollandse IJssel naar Haastrecht, vervolgens langs het riviertje de Vlist en vanaf het dorpje Vlist dwars door de Krimpenerwaard. Een veenweidegebied uit het boekje. Lange, smalle kavels, gescheiden door sloten. Melkveehouderijen, monumentale boerderijen, dan weer protserige dan weer eenvoudige landelijke woningen, koeien, paarden, schapen, lammetjes, ganzen, zwanen, futen. Het was niet alleen van een adembenemende pracht, maar ook van een rustgevende eenheid.

Op de terugweg hadden we een harde wind tegen op de dijk langs de Hollandse IJssel, wat als bijkomend voordeel had dat we lekker lang de gelegenheid hadden ons te laven aan het uitzicht over de schitterende rivier en de achter de dijk gelegen veenweiden. Als toetje reden we, na een ommetje rond de buitenwijken van Gouda, weer door de Reeuwijkse Plassen. Het was een van de mooiste fietstochten van het jaar.

De moraal van dit relaas? Het Groene Hart is een schitterend fietslandschap. Maar plan je rondje met enige zorg.

***