Fietsverbouwing (1)
Ik heb mijn fiets terug. Het heeft even geduurd, maar afgelopen weekend heb ik mijn fiets opgehaald bij de heren van WrapMyBike in Medemblik. Mijn grijs-zwart-blauwe Storck is omgetoverd in een strakke matzwarte fiets met witte letters. Het resultaat is fraai te noemen.
Het ‘wrappen’ van een fiets (of van wat dan ook) komt neer op het over de bestaande lak van de fiets (of wat dan ook) aanbrengen van een laag dunne folie in elke gewenste kleur of ontwerp. Je kunt het zo gek niet bedenken of het kan. Kijk op de site van WrapMyBike voor de gekste voorbeelden.
Maar ik ben niet gek. Ik ben zelfs uitgesproken saai en koos voor matzwart (net als mijn vorige fiets). Dat vind ik mooi. In eerste instantie dacht ik aan matzwart met glanzend zwarte belettering, maar aangezien dergelijke letters vooral goed leesbaar zijn als ze groot zijn en je daarvoor dikke framebuizen nodig hebt, heb ik voor mijn fiets gekozen voor glanzend witte letters. Zo’n ontwerp past bovendien in de lijn van Storck zelf.
Over het resultaat kan ik het volgende zeggen: op het eerste gezicht ziet het er geweldig uit: strak, nieuw en modern. Mijn fiets is er echt van opgeknapt. Op het tweede gezicht zijn toch wat onvolkomenheden zichtbaar, gevolg van het feit dat de folie over de oude, her en der beschadigde laklaag is heen gelegd. Die onvolkomenheden zijn op die plekken soms nog zicht- en voelbaar. Maar een kniesoor die daar op let.
Wat ook zicht- en voelbaar is, zijn de naden tussen de uiteinden van de folie. Die naden zijn weliswaar fraai weggewerkt aan de onderkanten van de buizen, maar ik vraag me af hoe kwetsbaar dat is. De onderkanten van de buizen staan immers bloot aan spatwater en spatvuil van de weg. Dat gaan we zien.
Voorlopig is deel 1 van de fietsverbouwing afgerond. Ik heb er zelfs nieuwe bidonhouders op gemonteerd. Nu is het wachten op de nieuwe groep en de nieuwe wielen. Ondertussen rijd ik op een fiets met een vernieuwd zwart frame en mijn oude zilverkleurige remmen en pedalen. Ik dacht dat dat geen gezicht zou zijn, maar dat valt mee.
****
Naschrift: Ik kreeg de terechte vraag waarom ik niet voor spuiten maar voor wrappen heb gekozen. Dit was uiteindelijk toch een kostenverhaal. Spuiten zou me tussen de 600 en 700 euro kosten, los van demontage en opnieuw montage van mijn fiets. Nu was ik voor 450 euro klaar, inclusief (de)montage. Het was dus een afweging tussen kosten en resultaat. Daarnaast speelde mee: de betrouwbaarheid (over de doorlooptijd) van degenen die het zouden kunnen doen. Bij WrapMyBike gingen ze uit van zes à zeven werkdagen (dat werd overigens iets meer). Veel langer wilde ik mijn fiets niet kwijt zijn.
Het zou zomaar kunnen dat spuiten een mooier resultaat oplevert. En wat betreft het verschil in duurzaamheid / krasbestendigheid: geen idee.