Ribagorza! (3)
Erge bergen 34: Puerto de Laguarres
Ik zit om half acht op de fiets. Vandaag rijd ik eens de andere kant op: vanaf de camping rechtsaf, zuidwaarts, in de richting van Graus. Op en neer (vooral neer), tot ik na 16 kilometer bij een 11e eeuws Romaans kerkje linksaf sla en het dorpje Laguarres inrijd. Het is stil in het dorp. Niemand te zien.
Dan begint de klim. Een rustige klim die van 580 meter hoogte over de Puerto de Laguarres (1060m) voert. Acht kilometer klimmen, 5-7% omhoog. Dat is dus lekker rondmalen voor mij. En elke kilometer weer zo’n bordje waarop staat hoe hoog ik ben en wat ik de komende kilometer kan verwachten. Handig!
Het is een schitterende klim, door een half bebost bergland, de Sierra del Castillo de Laguarres, met af en toe mooie uitzichten op de hoge oranje Pyreneeënpunten in het noorden.
De zon schijnt en het begint al aardig op te warmen. Als ik bovenkom en even stop merk ik dat ik al hevig transpireer. Eén bidon is inmiddels al leeg. Ik daal af, naar Benabarre, waarvan het door de zon geel verlichte kasteel hoog boven het dorp uittorent. Ik heb trek in ontbijt (ik ben zonder vertrokken) en ga in het dorp bij bar annex restaurant Hostal Delgado (!) op het terras zitten. Twee Spaanse zoetigheden en een koude cola (die eeuwige koude cola). Wat wil een mens nog meer?
Dan rijd ik weer verder, over de relatief drukke N123. De weg stijgt licht, tot ik linksaf sla, naar Sagarras. Volgens mijn kaartje voert deze weg noordwaarts naar Lascuarre, maar als ik via de brede, vers geasfalteerde en belijnde weg (van welke subsidie is díe aangelegd?) na een kilometer of drie in Sagarras aankom, eindigt de mooie weg als een hobbelig geval in het dorp. Een blaffende hond, maar niemand om de weg aan te vragen. Vind ik dit vervelend of vooral grappig? Ik heb in elk geval een stuk voor niks geklommen. Dan maar terug, naar die vervelende N123. Nog even verder klimmen en dan de afdaling naar Tolva. Hier naar links, klimmen naar Castigalou.
Inmiddels is het warm geworden, echt warm. Mijn thermometer gaat al ruim over de dertig graden heen. In Castigalou ontbreekt elke richtingaanwijzer en ik rijd op goed geluk naar links. De weg gaat nog steeds omhoog. Slecht asfalt. Omhoog is dat nog tot daaraan toe, maar in de afdaling is dat gevaarlijk. Die gaten en hobbels maken het afdalen een vervelende en vermoeiende aangelegenheid. Maar dan verandert de bochtige, slechte weg opeens in een overzichtelijke, goed geasfalteerde afdaling en raas ik even later door Lascuarre en terug naar de A1605.
Het is inmiddels 38 graden en ik moet nog 16 kilometer en 200 hoogtemeters. Als ik op de camping aankom, staat er 81 kilometer en 2100 hoogtemeter op de teller. Het zweet gutst van mijn voorhoofd en prikt in mijn ogen. Ik moet de neiging onderdrukken met fietskleren en al in het koele zwembad te plonzen.
Ribagorza!
 |
| De Puerto de Laguarres, schitterende klim, met dank aan Gerdjan Kipping voor de tip |