In het geheugen gegrift: Wat doet die Den Bakker in mijn wiel?

14 april 1999. Het is koud. Bar koud. Van de 188 renners die aan de start staan van de 63e Waalse Pijl zouden slechts 56 de finish halen. Regen, natte sneeuw, sneeuw, temperaturen tegen nul. Kortom, weer voor alleen echte kerels.

Vlak na de tweede beklimming van de Muur van Huy valt Michele Bartoli aan. Vroeg. Alleen Maarten den Bakker en Oscar Camenzind, de regerend wereldkampioen, kunnen volgen.

Ik heb altijd een zwak gehad voor Maarten den Bakker. Aardige kerel leek me dat. Goeie renner ook. En die klassieke Ardeense voorjaarsweek zeker, zo zou blijken.

Met zijn drieën rijden ze verder en al gauw hebben ze twee minuten, bijna drie minuten op een pelotonnetje met andere kanshebbers. Het weer wordt slechter. Natte sneeuw, koude wind.

Camenzind is doorweekt en wil zijn jasje wisselen. Maar dat lukt niet. Problemen met zijn rits. Koude vingers. Rukken, trekken, gedoe. Den Bakker en Bartoli rijden door. Camenzind wordt gelost.

Michele Bartoli is een grote meneer. Won de Ronde van Vlaanderen en al tweemaal Luik-Bastenaken-Luik. Op de korte, steile klimmetjes is hij vrijwel onklopbaar. Held dus. En bij hem in het wiel zit Maarten den Bakker, antiheld. Wat zeg ik, in het wiel? Hij doet gewoon zijn werk en samen consolideren ze hun voorsprong op de achtervolgers.

De televisiebeelden zijn prachtig. Bartoli en Den Bakker in de ijskoude, natte, lege Ardennen, gefilmd door een bedruppelde lens. Die wordt af en toe drooggeveegd.

De achtervolgers komen nauwelijks dichterbij. Michael Boogerd en Mario Aerts hebben Oscar Camenzind opgeraapt en rijden op twee minuten.

Aan de voet van de Muur van Huy kijkt Bartoli nog eens achterom naar Den Bakker en hij weet: die kan ik hebben. Ook Den Bakker weet dat. Hij rijdt voor de tweede plaats, maar je weet het natuurlijk nooit, na tweehonderd kilometer in dat k-weer.

Ik zit erbij en kijk er naar. Spannend is het niet, maar mooi is het wel. Naast elkaar rijden ze de Muur op. Eén demarrage is echter genoeg. Op het steilste stuk van 20%. Uit het zadel, in het zadel, uit het zadel, in het zadel. Bartoli wint de Waalse Pijl. Hij juicht met één hand aan het stuur. Helemaal kapot. Den Bakker wordt tweede. Ook kapot. Toch mooi gedaan.

Camenzind wordt vierde, achter Aerts, maar vóór Boogerd. Op ruim drie minuten.

(Vier dagen later wordt Maarten den Bakker derde in Luik, nu vóór Bartoli die vierde wordt; achter Vandenbroucke en Boogerd, eveneens in het geheugen gegrift…) Ook verschenen op Hetiskoers.nl