Stralen en blazen

Goed, de volgende checks: hart en longen.
Voor een hartfunctie-onderzoek moet ik me melden bij de afdeling nucleaire geneeskunde. Nucleaire geneeskunde, dat klinkt goed.
Ik kom in een kleine ruimte met een groot apparaat. Ik doe mijn jas, trui en schoenen uit en ga op de behandeltafel liggen. Een verpleegkundige geeft me een injectie in de arm met een radioactieve vloeistof. Hij brengt drie elektroden aan op mijn borst en buik en vervolgens word ik in het apparaat geschoven en wordt een groot plat geval, een soort scanner, vlak boven mijn borst geplaatst. Mijn linkerarm moet ik boven mijn hoofd vouwen en mijn rechterarm mag ik onder mijn heup klemmen. Zo moet ik een kwartier stil blijven liggen terwijl het platte geval de pompfunctie van mijn hart scant. De uitslag daarvan krijg ik via mijn arts te horen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat er niets aan mijn hart mankeert. Na de chemokuur volgt waarschijnlijk opnieuw eenzelfde onderzoek.
Voor een longfunctie-onderzoek meld ik mij even later op de eerste verdieping bij de afdeling longgeneeskunde. Ook hier word ik in een kleine kamer met allerlei apparatuur geleid. Ik hang mijn jas en trui aan de kapstok en doe mijn schoenen uit. Eerst wordt mijn gewicht en lengte gemeten. De verpleegkundige legt vervolgens uit wat er gaat gebeuren. Ik moet via een mondstuk en met een klem op mijn neus in een apparaat ademen. Eerst rustig ademen en daarna op commando zo hard en zo diep mogelijk in- en uitademen. En dat een aantal keren. Ik volg mijn ademhaling op het beeldscherm, waar een lijntje omhoog gaat bij inademen en weer omlaag als ik uitadem. Steil omhoog of omlaag als ik dat met enige kracht doe.
Bij de eerste keer hard uitademen begin ik te hoesten. Mijn verkoudheid zal de resultaten ongetwijfeld wat beïnvloeden. Het meten van mijn longvolume wordt een aantal keren herhaald. En het ziet er goed uit, want een tweede test, die gepaard zou gaan met het innemen van een luchtwegverwijdend medicijn, is niet nodig. Ik bevind mij keurig binnen de bandbreedte van normale, goede waarden. Dat verbaast me niks, zelfs met de naweeën van een fikse verkoudheid mankeert er niets aan mijn longen. Dat zal voor minder fitte patiënten ongetwijfeld anders zijn. Maar goed, de checks zijn niettemin nodig en kosten me mijn halve ochtend. Het zij zo. Om half twaalf kan ik met de rest van de dag beginnen.
Of ik van de radioactieve vloeistof in het donker lichtgroen ga opgloeien, zullen we vannacht beleven.
Ik heb nog n tube fluoriserende acrylverf ,als je wilt,Frank