Afwegingen

Wie ziek is, zit veel thuis. Wie lang ziek is, heeft daar wel eens genoeg van. Om de somberte en saaiheid te bestrijden gaat de patiënt eropuit. Die gaat leuke dingen doen.

Zo ging ik afgelopen op woensdagochtend naar het Kunstmuseum en op donderdagavond naar de bioscoop. Het zijn activiteiten die een zeker risico met zich meebrengen. Er is me namelijk aangeraden drukke plekken te vermijden, dit met het oog op allerlei besmettingsgevaar, zeker in dit duistere jaargetijde waarin allerlei virussen rondwaren.

In het kunstmuseum was het onverwacht druk. Op de Dior-tentoonstelling waren grote groepen afgekomen. Daar had ik geen rekening mee gehouden, de tentoonstelling draait immers al sinds september. Beetje afstand houden van iedereen dus.

In de bioscoop, het Filmhuis, was het daarentegen heel rustig. Wie gaat er ook om zes uur ’s avonds naar de film? Nou, wij. Na afloop hebben we in het Filmhuiscafé nog wat gegeten. Film en maaltijd deden me goed.

Het is dus niet altijd een gemakkelijke afweging, die tussen mentale afleiding c.q. oplading en de fysieke risico’s die daarmee gepaard gaan.

Gisteravond verdient wat dat betreft een speciale vermelding. Ik ging namelijk naar een concert, in de Boerderij in Zoetermeer. Het kaartje had ik al in het voorjaar gekocht en ik was heel eigenwijs niet van plan om het van de hand te doen. Het concert was uitverkocht. Ik moest dus zorgen dat ik op een handige plek ging staan, niet teveel in de drukte, maar wel dat ik het goed kon zien en horen. Dat lukte wonderwel.

Heen en terug ging ik met de tram. Dat was handig, want die stopt daar, zonder overstappen, voor de deur. Maar of dat verstandig was kan evenwel worden betwijfeld. De tram was namelijk druk, dus ik dook met mijn mond en neus diep in mijn jas. Op de terugweg zat er een aantal stoelen verderop een man (of was het een vrouw? Ik durfde niet om te kijken) onbedaarlijk te hoesten en te rochelen. Toen wist ik het weer: het openbaar vervoer voorlopig maar mijden.

Toen ik na twaalven thuiskwam, was ik moe maar voldaan. Dat was namelijk een prima concert. En ik ga er voor de gemoedsrust maar van uit dat ik niks vervelends heb opgelopen.

***

De Dior-tentoonstelling krijgt van mij een 7. De tentoonstelling zelf was prima, maar ik heb niks met mode.

De film, Conclave, geef ik een 8. Geweldig acteerwerk, prachtige beelden, maar misschien één of twee plottwists teveel.

Het concert, van IQ, geef ik een 9. De heren waren tweeëneenhalf uur lang goed op dreef en het geluid was perfect. Het was een mooie avond.

En als toetje bezocht ik vanmiddag de Miro-tentoonstelling in museum Beelden aan Zee. Prachtig. Een 8.